من می ترسم

من از هنگامه ی مرگ پرستوها

درون بقچه ی تردید می­ ترسم.

من از عاشق شدن

من از ویرانگری­ های دهر می­ ترسم.

من از ریش ریاکاران بی­ پروا

من از روزه، من از طیار می­ ترسم.

من از ذبح حقیقت در کنار جوی آب

من از شمشادهای هرزه­ی کوی تباهی­های بی باران

من از حجم و مکعب

من از دیدار می­ ترسم.

من از امواج بی ساحل

تلنگرهای بی پایان

من از چشم و گناه خوابیده ی غمبار می­ ترسم.

من از کرکس

من از دندان تیز گندمزار

من از جشن کبود عابد و معبود

من از سیمان سخت آرزوهای هوس باز

من از جنگل

من از گور سیاه خویش می­ ترسم.

من از حسرت

من از خواب نمور خویش

من از لالایی ارّه

من از گرگ سیاه واژه­ های بی پندار

به روی برف تنهایی

من از بره،

من از بوف لب دیوار می­ ترسم.

من از تو ...

من از مرگ می­ ترسم.